قاب خالی آسمان
نگاه کن، ...
به دستهای خالی یک قاب ساده اردیبهشت کهنه و
دیوارهای سپیدی به وسعت آنچه که چشمان شقایق ها خواهند دید.
و نقش یک هفتاد سالگی چشمانی که آبی آسمان را می دانست.
او به تاریخ دروغین انسان خواهد رفت،
تو به میهمانی نو ترین ترانه روزهای سیاه ... .
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد